Doruk Fişek

Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde Yapılan Cenaze Törenindeki Konuşma Metni

Bugün birçoğunuz hocanızı kaybettiğiniz için buradasınız. Ben ise babam olan Gürhan Fişek’in eksikliğini hissediyorum. Bu konuşmayı ilk kez benim yapmam gerekiyor, çünkü ailemizde her zaman bu konuşmaları babam yapardı. Ben beraber tavla oynadığım, gıdıkladığım, yere uzanmış biçimde çalışırken üzerine atladığım, denizde yüzerken yarıştığım, saçının azalmasına takıldığım ama en önemlisi yaşamımın her anında bir sorun yaşadığımda yanımda olacağına emin olduğum insanı özleyeceğim.

Babam yaşamı boyunca durmaksızın çalıştı. Yaşamda yapmak istediği de buydu. Hiçbir zaman pes etmedi, hiçbir olumsuzluğu kendine bahane etmedi, hiçbir zaman onu karamsar göremedik. Ne olursa olsun olumlu yaklaştı, kendini ve etrafındakileri de enerjisi ile doldurdu. Dolu dolu bir yaşam yaşadı ve etrafındaki insanlara yaşattı. Bunu da her zaman “gülümseyen bir söylem” ile yaptı.

Babamın bu gülümseyen ve pes etmeyen yaklaşımını özellikle karamsar olmak için fazlasıyla nedenimiz olan bu günlerde hatırlamamız gerekiyor. Bizi yıldıracak bahaneler her zaman bulunacaktır. Bahanelerimiz dün de vardı, bugün de var, yarın da olacak. Gürhan Fişek içinde bulunduğumuz dönemde 6 yıl boyunca kanserle boğuşurken gülümsemeyi, yaşama olumlu bakmayı ve çalışmayı bırakmadıysa, bizlerin de bırakmaya hakkımız olmamalı.

Babam 66 yıllık yaşamı boyunca birçok insanla tanıştı; tanıştığı her insana az ya da çok dokundu, etkiledi ve yaşamına kendinden bir şeyler kattı.

Yalnız değilsiniz. Sağınıza, solunuza, önünüze ve arkanıza bakın. Gördüğünüz tüm insanlar, sizler gibi babamın dokunduğu insanlar. Hepimiz çok şanslı insanlarız.

Babamı yaşatmanın en iyi yolunun, yaşamımızda karşılaştıklarımızda “Benim yerimde Gürhan Fişek olsaydı ne yapardı?” sorusunu sormaktan; onun bizlere dokunurken aktardığı değerlerini, tıpkı onun bizlere yaptığı gibi, kendi tanıştığımız insanlara aktarmaktan geçtiğini düşünüyorum. Bu şekilde O, biz onu yaşattığımız sürece aramızda olmaya devam edecektir.

Hepinize, bizi ve babamı yalnız bırakmadığınız için teşekkür ediyorum.